Samenvatting Germany - Nederland 1-0 (Nations League)
Het Nederlands elftal heeft maandagavond een teleurstellende nederlaag geleden tegen Duitsland. In de Allianz Arena in München was de ploeg van Ronald Koeman nergens te bekennen en verloor Oranje met 1-0. Zeker in de eerste helft was het spel van Oranje ronduit beschamend. Een gebrek aan leiderschap en een duidelijk plan zorgden ervoor dat Duitsland terecht als winnaar van het veld stapte.
Waarom miste Oranje de leiding op het veld?
Met aanvoerder Virgil van Dijk afwezig, moest Oranje het doen zonder een echte leider in het hart van de verdediging. In zijn plaats probeerde Stefan de Vrij het team op sleeptouw te nemen, maar dat mislukte volledig. Al na twee minuten ging het mis toen Jorrel Hato een zwakke pass gaf en Micky van de Ven te traag reageerde. Alleen dankzij de VAR bleef de openingstreffer van Duitsland uit.
De afwezigheid van Van Dijk liet zich voelen. Geen enkele speler wist het team richting te geven of rust te brengen. Vooral de verdediging oogde chaotisch, en vrijwel elke speler bezweek onder de druk van de Duitse aanvallers. Bondscoach Ronald Koeman stond langs de lijn wild te gebaren, maar zijn instructies leken niet aan te komen.
Waar ging het nog meer mis voor Oranje?
Niet alleen in de verdediging ontbrak het aan stabiliteit, ook het middenveld en de aanval speelden zonder overtuiging. Het centrum met Gravenberch, Timber en Reijnders bleek kwetsbaar en kon het tempo van de Duitsers nauwelijks volgen. Oranje kreeg voor rust geen enkele kans, terwijl Duitsland acht keer op doel schoot. Bovendien was er slechts één balcontact van Nederland in het strafschopgebied van de Duitsers.
In de aanval was er nauwelijks gevaar. Cody Gakpo en Xavi Simons waren vrijwel onzichtbaar. Simons was pas een kwartier voor tijd dichtbij een treffer toen hij tegen de lat schoot, maar verder wist Oranje geen enkele keer serieus gevaar te stichten.
Hoe veranderde het spel na rust?
Koeman greep in de rust stevig in en bracht Malen en Wieffer. Hierdoor kreeg Oranje iets meer grip op het spel. Simons kwam meer naar voren te staan en speelde als nummer 10, wat de Duitse defensie licht onder druk zette. De opkomende backs van Duitsland konden daardoor minder gevaarlijk worden, mede doordat Malen en later Frimpong de vleugels openden.
Hoewel Oranje na rust iets meer balbezit had, ontbrak het aan echte kansen. De enige serieuze poging was in de slotfase van Malen, die echter niet doeltreffend was. Al met al kwam Oranje niet verder dan een paar speldenprikjes, waardoor de nederlaag onafwendbaar was.